نویسنده

• ابراهیم معراجی

دکترای روابط بین الملل، مدرس دانشکده علوم سیاسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران مدیر گروه مطالعات آمریکا انجمن ایرانی مطالعات غرب آسیا. ebrahim.meraji@gmail.com

چکیده

با فروپاشی شوروی در سال 1991 پیمان ‌ورشو ضرورت وجودی خود را از دست داد؛ اما ناتو با بازتعریف اهداف خود، به گسترش ادامه ‌داد و کشورهای نوبنیاد را با سیاست درهای باز به­ خود ملحق نمود و به انجام عملیات‌های متعددی در شمال آفریقا، اروپای ‌شرقی و غرب‌ آسیا پرداخت. مسلما دلایل ناتو در بازتعریف اهداف و استقبال از پیوستن کشورهای اروپای‌ شرقی، همزمان دارای بار امنیتی و هنجاری است و توجه به نگاه انتقادآمیز کشورهایی مانند روسیه به ­قدری بااهمیت است که پرداختن به آن را هدف پژوهش کنونی قرار داده‌ایم.
این مقاله با ‌بهره‌گیری از نظریه "ثبات هژمونیک" در پی پاسخ به این سوال است که علل و اهداف ‌ناتو در گسترش به‌سمت شرق چیست؟ پیامدها و چشم‌انداز آن چگونه است؟ پاسخ آورده‌ایم "ناتو باهدف استقرار ارزش‌های غرب سعی داشته هرچه بیشتر به مرزهای روسیه نزدیک شده و این قدرت غیرهمسو با ارزش‌های غرب و مستظهر به‌قدرت نظامی عمده را تا حد امکان کنترل و محدود کند. با توجه به چشم‌انداز افزایش عضویت همسایگان روسیه در ناتو این موضوع باعث زنجیره‌ای از واکنش‌های سیاسی، امنیتی ونظامی روسیه در قبال ‌ناتو شده است".

کلیدواژه‌ها

• پیمان آتلانتیک شمالی
• گسترش ناتو
• روسیه
• ثبات هژمونیک

عنوان مقاله [English]

Eastward expansion of NATO: its consequences and prospects

نویسنده [English]

• Ebrahim Meraji

Ph PhD in International Relations, Lecturer, Political Science Faculty, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran Director of the American Studies Department at the Iranian Association for West Asian Studies,ebrahim.meraji@gmail.com