منطقه گرایی و اتحادیه های اقتصادی، سیاسی و نظامی یکی از عناصر قدرت و روابط کشورهای در عصر جهانی شدن محسوب و ناتو یکی از اتحادیه های قدرتمند نظامی شناخته می شود که بر رفتار کشورهای عضو بسیار تاثیرگذار بوده است. با تهاجم روسیه به اوکراین، نقش ترکیه در ناتو بار دیگر به موضوع بحث فکری تبدیل شد و بسیاری از ناظران استدلال می کنند که احیای ...
بیشتر
منطقه گرایی و اتحادیه های اقتصادی، سیاسی و نظامی یکی از عناصر قدرت و روابط کشورهای در عصر جهانی شدن محسوب و ناتو یکی از اتحادیه های قدرتمند نظامی شناخته می شود که بر رفتار کشورهای عضو بسیار تاثیرگذار بوده است. با تهاجم روسیه به اوکراین، نقش ترکیه در ناتو بار دیگر به موضوع بحث فکری تبدیل شد و بسیاری از ناظران استدلال می کنند که احیای قدرت روسیه منجر به بازگشت ترکیه به ائتلاف به عنوان یک عضو خوب خواهد شد. سوال و هدف محوری پژوهش روابط ترکیه و ناتو در سال های 2014 تا 2023 است. با روش توصیفی- تحلیلی می توان گفت که ترکیه اغلب به عنوان شریک ارزشمند و فداکار ناتو توصیف می شود. نقش، دفاع و هویت ترکیه همواره توسط اعضای اروپایی مورد تردید بوده است اما این بحث‌ها در مورد ترکیه، توسط ایالات متحده بر اساس منافع خود هدایت و/یا سرکوب می‌شد و آمریکا حامی اصلی ترکیه در اتحاد علیه مخالفان و انتقاد اروپایی ها در ازای پایبندی ترکیه به سیاست های آمریکا به حساب می آید. در واقع، تفاوت بین آنها از مسائل مبتنی بر امنیت به مسائل هویتی گسترده تر و عمده تر تبدیل شد. عناصر و مولفه هایی مختلفی در روابط ترکیه و ناتو در سطح بین المللی، منطقه ای و داخلی تاثیرگذار بودند. چنانکه می توان به عناصری همچون بودجه نظامی ناتو و امریکا، روابط نظامی ترکیه و امریکا، پایگاه اینرجلیگ در ترکیه، مهاجران و اروپا، مواد مخدر و اروپا، اسلام گرایی و ترکیه و اروپا، روابط روسیه با اروپا و ترکیه و.... اشاره کرد.
