نظام وظیفه عمومی؛ درس‌های گذشته، چشم انداز و ضرورت‌های آینده
چکیده
یاسر قائمی[1] طهماسب علیپوریانی[2] در پژوهش حاضر بر دو مسئله نشاط و مهارت افزایی سربازان در دوران خدمت سربازی پرداخته می‌شود و در پرتو مفهوم آرته و کاربرد آن سعی بر آن است تا راهکار و پیشنهاداتی ارائه شود که به وسیله آن بتوان نشاط و مهارت افزایی را در سربازان و دوران سربازی بسط و افزایش داد. همه ما انسان‌ها از ورود به جامعه و زندگی شهروندی در پی تربیت جسمی و روحی خود هستیم و سربازی یکی از دوران زندگی اجتماعی است که در زمان تجربه این دوره از زندگی نیز ما به دنبال تربیت خود هستیم، اما چه بهتر است که این تجربه و تربیت متناسب با آرته (فضیلت و استعداد) که داریم باشد. سربازی مانند دیگر دوران زندگی نباید در تضاد با استعداد، طبیعت و ظرفیت ما باشد، بلکه دوره‌ای است در خدمت پرورش طبیعت ما، لذا جهت متنوع شدن سربازی و افزایش نشاط و مهارت در سربازان، بهتر است سربازی در دو بخش عمومی (برای همگان یکسان است و مربوط به آموزش مسائل نظامی و دفاعی است) و خصوصی (هرکسی در پی کشف و افزایش استعداد خود باشد حتی اگر نجاری باشد یا مکانیکی، ورزشی و معلمی)، گذرانده شود. سؤالی که در این پژوهش مطرح است این است که؛ چگونه می‌توان در دوران سربازی نشاط و مهارت سربازان را افزایش داد؟ در پژوهش حاضر بیان شده است که؛ در پرتو مفهوم آرته و تقسیم سربازی به دو بخش عمومی (همگانی) و خصوصی (بر اساس استعداد) می‌توان نشاط و مهارت را در سربازان طی دوران سربازی افزایش داد تا در آینده در خدمت جامعه قرار گیرند. پژوهش حاضر با روش تحلیلی- توصیفی و با استفاده از داده‌های کتابخانه‌ای و اینترنتی به نگارش درآمده است.
[1] - دانش آموخته کارشناسی ارشد، روابط بین الملل، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران yasserghaemi@yahoo.com
[2] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشگاه رازی،کرمانشاه، ایران t.alipour@yahoo.com
