نویسنده

دکترای علوم سیاسی و رئیس گروه مطالعات ایران انجمن ایرانی مطالعات غرب آسیا Mehdi_lakzi@yahoo.com

چکیده

منطقه مَکُران از میناب تا گواتر بیش از 777 کیلومترمربع است. این منطقه به لحاظ ظرفیت­ های اقتصادی دارای سه سطح ملی، منطقه­ای و بین ­المللی است. تسلط این منطقه بر یکی از مهمترین و استراتژیک­ ترین راه های آبی جهان، از یکسو به عنوان یک مسیر ترانزیتی و اقتصادی برای کشورهای چین، هند، افغانستان و منطقه آسیای مرکزی، دارای ظرفیت ­های فراوان در زمینه صنایع شیلاتی، گردشگری و دریایی است و از سوی دیگر به لحاظ جغرافیایی دارای یک موقعیت ژئوپولیتیک مهم است که موجب مزیت­ های داخلی، منطقه ­ای و بین­المللی برای ایران می­ تواند باشد. سواحل مَکُران، این امکان را دارد که با بهره ­گیری از پتانسیل دریای عمان، موقعیت ژئوپلیتیکی و زیست بوم ویژه منطقه، موتور محرکه توسعه سرمایه گذاری در نیمه شرقی کشور شود. باتوجه به وجود پتانسیل و ظرفیت ­های ویژه توسعه سواحل مکران مسئله اصلی این مقاله عدم توسعه یافتگی و معضل اقتصادی و معیشتی مردم منطقه سواحل مکران می­ باشد. براین اساس پژوهش فوق با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی در پی پاسخ به این پرسش است که علیرغم ظرفیت ­های سواحل مکران برای توسعه، مهمترین عوامل توسعه نیافتگی این منطقه چه می ­باشد؟ در پاسخ به این پرسش، باید گفت ترکیبی از عوامل داخلی مانند سیستم سیاسی بسیط و تمرکز گرای حاکم بر کشور، وابستگی دولت به اقتصاد نفتی که باعث عدم توجه به مناطق غیرنفتی شده، عدم وجود برنامه ریزی بلند مدت توسعه ای و به تبع آن عدم توجه به نیروهای مستعد بومی منطقه و.... از مهمترین عوامل توسعه نیافتگی سواحل مکران می ­باشند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Makran beaches, producing power on the basis of internal development

نویسنده [English]

  • mehdi lakzi

PhD in political science and head of the Iranian Studies Department of the Iranian Association of West Asian Studies, corresponding Author :Mehdi_lakzi@yahoo.com