نویسندگان
1 استادیار، گروه علوم سیاسی،گرایش اندیشه سیاسی،دانشگاه تربیت مدرس ، تهران ، ایران
2 کارشناس ارشد مدیریت دولتی (سیستم‌های اطلاعاتی)، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 کارشناس ارشد روابط بین‌الملل، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده
چکیده:
تاثیر سوسور برتفکر قرن بیستم و روی کنشهای نوین در مطالعه زبان، بسیار مهم است. سوسور هم عصر دورکهایم و فروید بود و جریانی هم در زبان شناسی ایجاد نمود و تاثیر زیادی بر روی مکاتب سیاسی از جمله مارکسیسم و روان شناسی اجتماعی، پساساختارگرایی گذاشت. در این مقاله به آراء سوسور و سیر تحول آن از طریق روش ساختارگرائی زبانی پرداخته میشود. سوال اصلی این مقاله عبارت است از اینکه: نسبت زبان و جهان از نظر سوسور چگونه است و از نظر سیاسی سوسور به کدام مکتب سیاسی نزدیک است؟
فرضیه این تحقیق آن است که در سوسور ارتباط زبانی مهم است و زبان از نظر درونی مورد نظر است و به بیرون زبان توجه نمیشود و از نظر سیاسی از آنجا که سوسور سوژه و فردیت را قبول ندارد بنابراین اندیشمند فردگرا و لیبرال نیست و اندیشمندی ساختارگرا زبانی اجتماعی است مانند دورکهایم در جامعه شناسی. تاکید سوسور بر نسبت ارتباطات زبانی است با اولویت "دال"نسبت به" مدلول" و سوسور زبان را از نظر درونی مورد بررسی قرار میدهد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The Relationship between Language and Politics in Saussure 's Thought
نویسندگان [English]
- moazeoldin babakhani teimori 1
- Aezam Ghorbankhani 2
- farid Motazedi 3
1 Assistant Professor, Department of Political Science, Political Thought, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
2 Master of Public Administration (Information Systems), Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
3 Master of International Relations, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
)