%0 Journal Article %T مناسبات قدرت و اندیشه سیاسی لیبرالیسم ایرانی 1358-1360 %J فصلنامه مطالعات منافع ملی %I انجمن ایرانی مطالعات غرب آسیا %Z ۲۶۴۵-۵۵۲۸ %D 2019 %\ 02/20/2019 %V 4 %N 14 %P 67-96 %! مناسبات قدرت و اندیشه سیاسی لیبرالیسم ایرانی 1358-1360 %K ایران %K لیبرالیسم %K دیالکتیک %K گفتمان %K ملی گرایی %R %X مناسبات قدرت و اندیشه سیاسی لیبرالیسم ایرانی 1358-1360 علی محمد حقیقی[1] فتحعلی همتی[2] چکیده: در طول قرن گذشته، تاریخ ایران چهار دوره به قدرت رسیدن لیبرال­ها را تجربه کرده است. محمد مصدق، شاپور بختیار و مهدی بازرگان بعنوان نخست وزیر و ابوالحسن بنی صدر بعنوان رئیس جمهور، که مصدق و بختیار در دوران رژیم پهلوی و بازرگان و بنی صدر پس از پیروزی انقلاب اسلامی به قدرت رسیدند. سوالی که به ذهن متبادر می­شود، دیالکتیک مناسبات قدرت چگونه بوده است؟ چرایی و عوامل عدم ثبات سیاسی و از دست دادن قدرت در کوتاه مدت از جمله سوالاتی است که اذهان را به خود مشغول می­سازد. به نظر می­رسد، عوامل فرهنگی و اعتقادی ایرانیان فضای مناسبی برای پیاده سازی لیبرالیسم در ایران نیست. در این مقاله از روش تحلیل گفتمان لاکلا و موف که ابزاری کارآمد برای شناخت و تبیین پدیده­های سیاسی است بهره خواهیم جست و به دیالکتیک مناسبات قدرت و به قدرت رسیدن و عزل بنی صدر پرداخته می­شود. واژگان کلیدی: ایران، لیبرالیسم ، دیالکتیک،گفتمان، ملی گرایی   [1]- استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، واحد لامرد، دانشگاه آزاد اسلامی، فارس، ایران [2]- دانشجوی دکتری، گروه علوم سیاسی، واحد لامرد، دانشگاه آزاد اسلامی، فارس، ایران %U https://www.jnis.ir/article_82953_c7ecb625ad2a025cc2c1036f06dd6dbc.pdf